Hallerbos

Het Hallerbos (Frans: Bois de Hal) is een bos met een oppervlakte van 552 ha ten zuidoosten van Halle (511 ha op Hals grondgebied). Het bos is grotendeels eigendom van het Vlaams Gewest en een klein deel van het Waals Gewest en privé-eigendommen. Het Hallerbos vormt een stil recreatiegebied, dat sterk op prijs gesteld wordt door de bevolking van de omliggende sterk verstedelijkte zones. Het is zeer toegankelijk dankzij de vele paadjes, en voor een kennismaking zijn er drie wandelroutes uitgestippeld. Het bos maakt deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk en is Europees beschermd als Natura 2000-gebied 'Hallerbos en nabije boscomplexen met brongebieden en heiden' (BE2400009) (samen met andere deelgebieden zoals de Markvallei, Zuunvallei met domein van Gaasbeek, De Wolfsputten, Kesterbeekvallei, Kesterheide, het bosreservaat Terrijst, Lembeekbos, Zevenbronnen, Gasthuisbos, Begijnenbos).

Het landschap van het Hallerbos wordt bepaald door een vrij vlak massief van ongeveer 120 m hoogte, en is van noord naar zuid doorsneden door vijf valleitjes, met in de dalen opborrelende bronnen. De heuvelkammen zijn bedekt met leemlagen en de steile hellingen met dikke zandlagen. Dankzij de bebossing zijn er sedert de laatste ijstijd weinig wijzigingen opgetreden in dit afwisselende reliëf. De oudste wegen in het bos hebben zich op enkele plaatsen ontwikkeld tot diep ingesneden holle wegen.

Wegens de diversiteit van de bodemtypes in het Hallerbos, zijn de herbebossingen grotendeels uitgevoerd in functie van de lokale bodemkwaliteit. Mede door deze diversiteit vertoont het geen monotoon karakter, maar biedt het een mozaïekachtige bosstructuur, met wisselende bosgezichten en een grote rijkdom aan boomsoorten.

De meest opvallende plantengemeenschappen zijn wel het eiken-haagbeukenbos met wilde hyacint (Endymio-Carpinetum) en het minder diverse maar in oppervlakte grotere eiken-beukenbos met wilde hyacint (Endymio-Fagetum).

De samenstelling van de boomlaag is ongeveer als volgt:

70% van de oppervlakte, op leem- en zandbodems: loofbomen, o.a. beuk (202 ha), eik (108 ha) en es (5 ha)
30% van de oppervlakte, op zandbodems: naaldbomen, onder meer gewone den (85 ha), Corsicaanse den (16 ha), douglasspar (20 ha) en lork (10 ha)

(bron: Wikipedia)